یکی از مهم­ترین نظریات جامعه­شناختی در مدیریت مشارکتی انطباقی مفهوم سرمایه اجتماعی است. در این تحقیق میزان سرمایه اجتماعی در شبکه ذینفعان محلی در راستای عملیاتی نمودن مدیریت مشارکتی انطباقی در شبکه بهره­برداران سامان عرفی گورمومنین در شهرستان دامغان در منطقه کلاته رودبار، مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور با استفاده از پرسشنامه­های تحلیل شبکه­ای و مصاحبه مستقیم با تک تک بهره­برداران مرتع، پیوندهای اعتماد و مشارکت مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق شاخص­های سطح کلان شبکه از جمله تراکم، تمرکز، اندازه شبکه و فاصله ژئودزیک محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان­دهنده میزان اعتماد، مشارکت، انسجام و سرمایه اجتماعی در حد ضعیف است. در شبکه بهره­برداران مرتع، سرعت گردش و تبادل اعتماد و مشارکت، در حد پایین برآورد شده است. هم­چنین نتایج نشان می­دهد کنشگران مرکزی و پیرامونی بر اساس شاخص مرکز- پیرامون تفکیک شده و میزان انسجام و هماهنگی در بین کنشگران مرکزی به­مراتب بالاتر از پیرامونی­ها می­باشد. به­جهت اعمال مدیریت مشارکتی منطبق با شرایط اجتماعی جامعه بهره­برداران می­بایست سرمایه اجتماعی بر اساس شاخص­های مهم شبکه اجتماعی، ارتقاء و بهبود یابد.