به‌منظور ارزیابی روش مناسب جهت کاهش رواناب و رسوب در مراتع منطقه مارگون در استان کهگیلویه و بویراحمد چهار نوع از عملیات مکانیکی و بیولوژیکی شامل پیتینگ، ریپرینگ، کنتور فارو و بانکت غلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت چهار سال اجرا گردید. کلیه عملیات با استفاده از دو گونه Vicia villosa و Bromus tomentellus اجرا شـد. در پایان هر سال مقادیر رواناب، رسوب، پوشش گیاهی و رطوبت خاک در هر یک از تیمارها تعیین گردید. نتایج تجزیه و تحلیل آماری با روش دانکن نشان داد که از نظر تولید رواناب، تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها دارای اختلاف معنی­دار می­باشد. از نظر تولید رسوب تنها تیمار شاهد نسبت به تیمارهای کنتور فارو و پیتینگ دارای اختلاف معنی­دار هستند و بقیه تیمارها نسبت بهم و نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی­دار نیستند. هم­چنین نتایج نشان داد که تیمارهای مورد بررسی از لحاظ درصد تاج پوشش گیاهی نسبت به هم دارای اختلاف معنی‌داری نیستند ولی نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی‌داری هستند. هر چهار تیمار نسبت به هم از لحاظ درصد رطوبت خاک دارای اختلاف معنی‌داری نبودند. میزان پوشش گیاهی تیمارهای بانکت غلات، کنتور فارو، ریپرینگ و پیتینگ در مقایسه با شاهد به ترتیب 8/1، 7/1، 6/1 و 5/1 برابر بیشتر شده است. میزان رواناب و رسوب در تیمارهای پیتینگ، کنتور فارو، بانک غلات و ریپرینگ در مقایسه با شاهد به ترتیب 46/3، 16/3، 51/1 و 40/1 و 29/12، 85/2، 68/1 و 34/1 برابر کاهش پیدا کرده است. با توجه به شرایط منطقه، امکانات در دسترس، سهولت استفاده و اثر گذاری بر فاکتورهای مورد بررسی استفاده از عملیات ترکیبی پیتینگ و کنتورفارو در منطقه مورد بررسی توصیه می­گردد.