دوره 12، شماره 1 - ( 2-1397 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 47-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zare Chahouki M, Abbasi M, Azarnivand H. Prediction of potential habitat for Stipa barbata species using maximum entropy model (Case Study: Taleghan Miany rangelands). مرتع 2018; 12 (1) :35-47
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-557-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-557-fa.html
زارع چاهوکی محمدعلی، عباسی محبوبه، آذرنیوند حسین. پیش‌بینی رویشگاه بالقوه گونه گیاهی Stipa barbata با استفاده از روش مدلسازی آنتروپی حداکثر (مطالعه موردی: مراتع طالقان میانی). مرتع. 1397; 12 (1) :35-47
چکیده: (5615 مشاهده)
این مطالعه با هدف تهیه مدل پیش‌بینی رویشگاه بالقوه گونه Stipa barbata با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش حداکثر آنتروپی و یافتن گرایش ترجیحی گونه مورد نظر نسبت به عوامل محیطی انجام شده است. با توجه به هدف، اطلاعات حضور گونه به‌عنوان مکان‌های مناسب بالفعل برای رویش آن و لایه‌های اطلاعاتی متغیرهای خاکی از جمله درصد سنگریزه، اسیدیته، هدایت الکتریکی، درصد آهک، مادهآلی، نیتروژن، پتاسیم، فسفر، عمق خاک، درصد شن، رس و سیلت و نقشه متغیرهای توپوگرافی منطقه (شیب، جهت و ارتفاع) به‌عنوان متغیرهای مؤثر بر حضور گونه استفاده شد. برای تهیه نقشه عوامل توپوگرافی از مدل رقومی ارتفاع منطقه، جهت تهیه نقشه عوامل خاکی از تکنیک‌های زمین‌آمار در نرم‌افزارهای +GS و GIS و برای مدلسازی پیش‌بینی رویشگاه گونه S. barbata از روش حداکثر آنتروپی (Maxent) استفاده شد. نتایج حاصل از ارزیابی تطابق مدل پیش‌بینی با واقعیت زمینی ضریب کاپای 8/0را نشان داد که در سطح بسیار خوب قرار دارد. با توجه به نتایج مدل، مهم‌ترین متغیرهای تأثیرگذار در ترجیح رویشگاه گونه مورد بررسی به‌ترتیب متغیرهای ارتفاع از سطح دریا، فسفر، سیلت، پتاسیم، ماده آلی و شیب می‌باشند. مدلسازی پراکنش بالقوه گونه S. barbata می‌تواند در مکان‌یابی مناطق مستعد جهت احیای رویشگاه‌های بالقوه این گونه کمک زیادی نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
