چکیده: (4513 مشاهده)
ارزیابی تغییرات ایجاد شده در اکوسیستمهای مرتعی پس از اجرای عملیات احیا برای تعیین اثرات مثبت یا منفی پروژه ضروری میباشد. این مطالعه به بررسی اثر عملیات مختلف احیای بیولوژیک بر ترکیب و تنوع گونهای پوشش گیاهی در مراتع نیمهاستپی زاگرس واقع در استان کهگیلویه و بویراحمد پرداخته است. نمونهبرداری از پوشش گیاهی در سه منطقه نهالکاری، کپهکاری و چرای شدید (شاهد) به طور تصادفی- سیستماتیک با استقرار 120 پلات یک مترمربعی انجام گردید. دادههای پوشش گیاهی برای ارزیابی پاسخ ترکیب پوشش گیاهی، تنوع گونهای (سیمپسون، شانن- واینر)، غنای گونهای (مارگالف و منهینیک) و گروههای گیاهی (طول عمر، فرم رویشی، فرم زیستی و تیرههای گیاهی) به اجرای عملیات احیایی مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که تنوع و غنـای گونهای و برخی گروههای گیاهی در مناطق مختلف اختلاف معنیداری در سطح 5 درصد با همدیگر دارند. منطقه تحت عملیات احیایی (نهالکـاری و کـپهکاری)، از نظر کلیه شاخــصهای تنوع و غنای گونهای و برخی گروههای گیاهی مانند گیاهان چــندساله، همیکریپتوفیتها، گندمیها، پهنبرگان علفی، تیره چتریان، گندمیان و گلسرخیان، بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده و منطقه تحت چرای شدید کمترین مقدار را دارا بودند. آنالیز RDA نشان داد که ترکیب گونهای منطقه تحت تأثیر عملیات احیایی بیولوژیک بوده است به طوری که گونههای مهم و ارزشمند مرتعی مانند Ferula assa-foetida، Prangos ferulacea و Dorema aucheri بیشترین پاسخ را به عملیات احیای بیولوژیک در منطقه مورد مطالعه داشتند. به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عملیات احیای بیولوژیک انجام شده در منطقه، تأثیر مثبتی بر شاخصهای پوشش گیاهی داشته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/9/9 | پذیرش: 1397/9/9 | انتشار: 1397/9/9