دوره 13، شماره 1 - ( 2-1398 )                   جلد 13 شماره 1 صفحات 64-52 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4089 مشاهده)
در این تحقیق اثر کوتاه مدت آتش­سوزی بر پوشش­گیاهی مراتع سوخته در ایستگاه خسبیجان در سال 1394، با تیپ غالب ورک (Rosa persica Michx. ex Juss.) انجام شده است. نمونه­برداری به صورت تصادفی- سیستماتیک بوده و آماربرداری در سال­های 1395 و 1396 انجام شد. ویژگی­های مورد مطالعه شامل درصد پوشش­­گیاهی، تولید علوفه و تراکم بر اساس فرم رویشی و کلاس خوشخوراکی گونه­های گیاهی ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS24 تجزیه و مقایسه میانگین­ها با آزمون t جفتی انجام شد. در مجموع 80 گونه گیاهی متعلق به 72 جنس و 25 خانواده گیاهی در منطقه تشخیص داده شد. تروفیتها و همی­کریپتوفیت‌ها از مهم‌ترین گروه­های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکایر بودند. بررسی کورولوژیک و استخراج کوروتیپ­ها، غلبه عناصر ایرانی- تورانی را نشان داد. نتایج حاصل از آنالیز داده های مربوط به تراکم، درصد پوشش و تولید علوفه گونه­های گیاهی به تفکیک فرم رویشی نشان داد که میانگین تراکم، پوشش و تولید علوفه گندمیان یکساله، فورب یکساله و فورب چند ساله در منطقه سوخته نسبت به شاهد افزایش معنی­داری داشته، ولی میانگین این پارامترها در مورد فرم بوته­ای در منطقه سوخته نسبت به شاهد کاهش نشان داده است. همچنین نتایج حاصل از آنالیز داده­های مربوط به تراکم، درصد پوشش و تولید علوفه گونه­های گیاهی به تفکیک کلاس خوشخوراکی نشان داد که میانگین تراکم، پوشش و تولید علوفه کلاس‌های خوشخوراکی I، II و III در منطقه سوخته نسبت به شاهد افزایش داشته، هر چند که این افزایش­، بعضاً معنی­دار نبود. افزایش پارامترهای مختلف گونه­های کلاس III، پس از آتش­سوزی، به دلیل گسترش گندمیان یکساله و همچنین گونه­های خشبی و تیغ­دار در این عرصه بود. به­­طور­کلی این بررسی نشان داد که خصوصیات مهم گیاهی تحت تاثیر آتش­سوزی تغییر کرده است و این تغییرات تا حدود زیادی به ترکیب اولیه گونه­های گیاهی و وضعیت مراتع منطقه وابسته بوده است. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که هر آتش­سوزی در مراتع منجر به افزایش کیفیت علوفه نخواهد شد.
متن کامل [PDF 216 kb]   (1680 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/2/19 | پذیرش: 1398/2/19 | انتشار: 1398/2/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.