دوره 14، شماره 2 - ( 5-1399 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 247-234 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zebhi A, Khavaninzadeh A, Gholamnejad J, Hakimi M. Effect of rangeland plant species extract on rot disease of greenhouse Cucumber (case study: Ashkezar- Yazd). مرتع 2020; 14 (2) :234-247
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-904-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-904-fa.html
ذبحی سیدعباس، خوانین‌زاده علیرضا، غلام‌نژاد جلال، حکیمی محمدحسین. تأثیرکنترل‌کنندگی عصاره چند گونه گیاه مرتعی بر بیماری پوسیدگی خیار گلخانه‌ای (مطالعه موردی: اشکذر- یزد). مرتع. 1399; 14 (2) :234-247
گروه مهندسی طبیعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان
چکیده: (3355 مشاهده)
استفاده از عصارههای گیاهی به دلیل داشتن خواص دارویی، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی و عدم آلودگی‌های زیست‌محیطی و عوارض ناشی از سموم شیمیایی در کنترل عوامل میکروبی رو به پیشرفت است. در این پژوهش تأثیر ضد قارچی عصارههای آبی و اتانولی چهار گونه گیاه مرتعی به منظور کنترل بیماری مهلک پوسیدگی فیتوفتورایی خیار گلخانه‌ای، با عامل Phytophthora drechleri بررسی شد. ابتدا عصارۀ آبی و اتانولی اندام هوایی گیاهان آویشن شیرازی، درمنه کوهی برداشت شده در بهار و پائیز و ریشۀ شیرین‌بیان، با حلال‌های آبی و اتانولی استخراج شد. تأثیر عصاره‌ها بر روی شبه قارچ P. drechleri به دو روش دیسک‌گذاری کاغذی و اختلاط با محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. عصاره آبی درمنه پائیزه و شیرین‌بیان در روش اختلاط با محیط کشت (3000 پیپیام) 100 درصد کنترل‌کنندگی نشان دادند. کمترین کنترل‌کنندگی (25/6 درصد) مربوط به عصاره آبی گونه گیاهی آویشن و در به کارگیری غلظت 500 پیپیام در روش اختلاط با محیط کشت مشاهده شد. بیشترین کنترل‌کنندگی بیماری (کمتر از 73 درصد) در حلال الکلی بروش اختلاط با محیط کشت مربوط به عصاره درمنه بهاره و پاییزه بود. بیشترین کنترل‌کنندگی بیماری عمدتا در عصارههای آبی مشاهده و برتری حلال آبی نسبت به حلال اتانولی مشخص شد. نتایج بیانگر مناسب بودن عصاره گونه شیرین‌بیان و درمنه برداشت شده در پاییز با حلال آبی جهت کنترل بیماری می باشند. به‌طور کلی با توجه به نتایج، گیاهان بررسی شده در این تحقیق دارای قابلیت کنترل شبه قارچ P. drechleri بوده و عصارههای با حلال آبی به‌دلیل هزینه پائین تر، سازگاری با محیط‌زیست و اثرات ضد قارچی معنی دار به عنوان حلال مناسب جهت عصاره‌گیری گونه‌های مطالعه شده توصیه می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
