دوره 14، شماره 3 - ( 8-1399 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 525-512 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
چکیده: (3186 مشاهده)
دامداری سنتی از ارکان اصلی معیشتی روستاییان می‌باشد. با توجه به عدم سودآوری فعلی دامداری در مناطق استپی، به‌خصوص خشک و کویری روستائیان تمایلی به نگهداری و چرای دام در مراتع نداشته و با تخریب مراتع به هر طریقی از فعالیت‌های آن کاسته شده و رو به رکود می‌نهد. لذا، هدف از انجام تحقیق حاضر، تحلیل عوامل موثر بر رکود دامداری از نظر عوامل اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی و اکولوژیکی در مراتع استپی یزد از دیدگاه کارشناسان است. جامعه آماری تحقیق از جمعاً 40 نفر از کلیه کارشناسان، خبرگان منابع طبیعی، اعضای هیات علمی دانشگاه، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان و دامداران خبره تشکیل شده است. با استفاده از نرم‌افزار Ver.11 Expert Choice و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزن نهایی عوامل اصلی و زیرمعیارها مشخص و رتبه‌بندی شدند. نتایج نشان داد از بین عوامل مورد بررسی گویه درآمد دامداری از شاخص اقتصادی با وزن نهایی 041/0، گویه گرایش جوانان به مشاغل غیرکشاورزی از شاخص اجتماعی با وزن نهایی 043/0، گویه کمبود علوفه ناشی از چرای بیش از ظرفیت چرا از شاخص مدیریتی با وزن نهایی 029/0 و گویه خشکسالی از شاخص اکولوژیکی با وزن نهایی 118/0 بیشترین تأثیر بر رکود دامداری در منطقه مورد مطالعه داشته‌اند. لذا پیشنهاد می‌گردد برای تداوم این حرفه ارائه وام‌های کم‌بهره، ایجاد اشتغال‌زایی در زمینه غیرکشاورزی و برقراری یارانه به نهاده‌های دامی از طرف دولت به بهره‌برداران و همچنین تبلیغات گسترده در زمینه بازار فروش فرآورده‌های دامی ارگانیکی تولیدی از سطح مرتع انجام شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |