هدف این پژوهش تعیین و مقایسه غلظت عناصر معدنی در شیر میشهای در حال چرا در مراتع ارتفاعات شمال و جنوب شرقی سبلان بود. بدین منظور مراتع واقع در طبقه‌های ارتفاعی ۲۱۰۰-۱۸۰۰، ۲۷۰۰-۲۳۰۰ و ۳۷۰۰-۳۲۰۰ متری در دامنه جنوبشرقی سبلان و ۱۸۰۰-۱۳۰۰، ۲۵۰۰-۱۸۰۰ و ۳۲۰۰-۲۵۰۰ متری در دامنه شمال سبلان به‌ترتیب به‌عنوان سایتهای ارتفاعی اول، دوم و سوم انتخاب شدند. سپس خاک، مخلوط گیاهان مرتعی (با استفاده از پلات یک مترمربعی) و شیر میشهای چراکننده در این مراتع جهت اندازهگیری میزان مواد معدنی آنها جمعآوری شد. غلظت عناصر معدنی کلسیم، فسفر، پتاسیم، منیزیم، سدیم، روی، مس، منگنز و آهن در نمونههای آماده شده به‌وسیله دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی و فلم‌فتومتر اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرمافزار SAS۹,۱و با رویه مدل عمومی خطی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که در شیر گوسفندان چرا کننده در طبقه ارتفاعی ۱۸۰۰-۱۳۰۰ متری مراتع جنوب شرقی سبلان، میانگین عناصر کلسیم (۴۹/۶۱۹)، فسفر (۴۱/۶۰۷)، پتاسیم (۲۹/۱۳۹۹)، منیزیم (۰۱/۱۶۵) (میلیگرم در کیلوگرم)، مس (۹/۱۳۱۲)، روی (۱۰۹۲۰) و منگنز (۶/۷۳۲) (میکروگرم در کیلوگرم) به‌طور معنیداری بیشتر بود (۰۵/۰>p). در ارتفاع ۳۲۰۰-۲۵۰۰ متری مراتع دامنه شمال سبلان نیز کلسیم (۵۷/۹۳۷)، فسفر (۵۵/۳۲۰)، سدیم (۷۵/۹۲۴)، منیزیم (۰۵/۱۰۰) (میلیگرم در کیلوگرم)، آهن (۲۴۰۴۱)، مس (۷/۲۳۸۴) و منگنز (۷۹/۱۳۵۵) (میکروگرم در کیلوگرم) به‌طور معنیداری بیشتر بود (۰۵/۰>p). مقایسه غلظت عناصر معدنی در شیر میشهای چراکننده در دو دامنه شمال و جنوبشرقی سبلان نیز نشان داد که غلظت اغلب عناصر مورد مطالعه بجز کلسیم، مس و منگنز در شیر میشهای چراکننده در مراتع جنوب شرقی سبلان به‌طور معنیداری بیشتر بود (۰۵/۰>p). در حالت کلی نتایج نشان داد که ارتفاع و جهت مرتع با تأثیر بر میزان عناصر معدنی خاک و گیاهان مرتعی میتواند بر وضعیت عناصر معدنی شیر میشهای چراکننده در مراتع سبلان تأثیرگذار باشد.
