دوره 15، شماره 1 - ( 2-1400 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 155-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مرتعداری، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
چکیده: (2685 مشاهده)
هدف از مدیریت مراتع، حفظ، احیاء، توسعه و بهره‌برداری پایدار از منابع مرتعی می‌باشد، به نحوی که به سایر منابع مرتعی به‌ویژه آب و خاک خسارتی وارد نشود. برای مدیریت پایدار مرتع محاسبه ظرفیت مراتع و تعیین حد بهره‌برداری مجاز گونه‌های مهم و کلیدی مراتع لازم و ضروری می‌باشد. در این پژوهش تأثیر شدت‌های مختلف برداشت بر نرخ زادآوری گونه سالیکورنیا به مدت 3 سال مورد بررسی قرار گرفت. دو سری کرت‌های آزمایشی مجزا با ابعاد 3 متر در 3 متر به صورت طرح بلوک کاملاً تصادفی مستقر و تیمارهای شدت برداشت، (صفر (شاهد)، 25، 50، 75 و 100 درصد) در هر یک از کرت‌ها و در 5 تکرار به روش دستی و به روش ماشینی از فاصله 1 سانتی‌متری سطح خاک انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار PAST مورد تجزیه و تحلیل گرفتند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که بین تیمار شاهد با میانگین نرخ زادآوری (41 درصد) با هر یک از تیمارهای دیگر به ترتیب با میانگین نرخ زادآوری (41، 43، 45 و 49 درصد) در روش دستی و تیمار شاهد با میانگین نرخ زادآوری (28 درصد) با هر یک از تیمارهای دیگر به ترتیب با میانگین نرخ زادآوری (24، 26، 27 و 28 درصد) در روش ماشینی اختلاف معنی‌دار در سطح 5 درصد وجود ندارد، اما میان سال‌های مورد مطالعه و بین دو روش بهره‌برداری دستی و ماشینی اختلاف معنی‌دار در سطح 5 درصد وجود دارد. براساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین نرخ زادآوری گونه، در سال 1399 و در تیمار 100 درصد، به‌ترتیب در روش دستی (65 درصد) و ماشینی (43 درصد) است. با توجه به یافته‌های این تحقیق شدت بهره‌برداری 100 درصد به صورت ردیفی و به روش بهره‌برداری دستی، برای گونه سالیکورنیا با بروز کمترین اثرات منفی، امکان زادآوری گیاه را در سال بعد فراهم می‌سازد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |