به‌منظور بررسی تاثیر کشت خالص و مخلوط بر میزان پروتئین خام یونجه (.Medicago sativa L) و بروموس تومنتلوس (.Bromus tomentellus Boiss) و نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم قابل جذب خاک، آزمایشی مزرعه‌ای در قالب فاکتوریل و بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل کشت خالص و مخلوط، تراکم در سه سطح کم (4 ردیف با فاصله 70 سانتی‌‌‌متر)، متوسط (8 ردیف با فاصله 30 سانتی‌‌‌متر) و زیاد (16 ردیف با فاصله 14 سانتی‌‌‌متر) بودند. نتایج نشان داد که عملکرد پروتئین خام در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بروموس تومنتلوس افزایش داشت. همچنین با افزایش تراکم، درصد پروتئین گیاه هم در کشت خالص و هم در کشت مخلوط کاهش یافت. کشت خالص یونجه و کشت مخلوط حاصلخیزی خاک را افزایش داد که اهمیت بقولات علوفه­ای در نگهداری کیفیت علوفه و حفظ حاصلخیزی خاک را تایید می‌نماید. با توجه به نتایج این تحقیق، کشت مخلوط یونجه و بروموس تومنتلوس در بهار با تراکم 8 تایی و فاصله ردیف 30 سانتی‌متری در دیم‌زارهای کم‌بازده شهرستان فریدون‌شهر و مناطق مشابه پیشنهاد می‌شود.