شاخص های سطح خاک و ویژگیهای عملکردی مرتع به محققان کمک میکنند که در مورد اثر فعالیتهای مدیریتی اعمال شده، قضاوت نمایند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر قرق در مرتع جبالبارز (جیرفت) بر شاخصهای اکولوژیکی سلامت مرتع با استفاده از روش تحلیل عملکرد چشمانداز بود. بهمنظور مقایسه اثر قرق بر فاکتورهای خاک و پوشش گیاهی در کنار منطقه مورد مطالعه یک مرتع غیرقرق در نظر گرفته شد. برای تعیین سه ویژگی پایداری، نفوذپذیری و چرخه مواد غذایی ۱۱ شاخص سطح خاک (۳ ترانسکت ۵۰ متری) بررسی گردید. نتایج نشان داد که در منطقه قرق هرچند میانگین طول قطعات اکولوژیک کمتر (۷۳/۰ متر) از شاهد (۸۷/۰متر) بود، ولی میانگین طول میان قطعات در منطقه شاهد ۵/۱ برابر منطقه قرق بود. همچنین شاخص نظامیافتگی در قرق (۱) بیش از منطقه شاهد (۳۹/۰) بود. مقایسه شاخصهای عملکردی در قطعات و بین قطعات در منطقه قرق و شاهد نشان داد که شاخصهای سلامت در قطعات اکولوژیکی میانگین مقادیر بیشتری نسبت به میان قطعات داشتند. هرچند شاخصهای پایداری (۸۷/۵۴)، نفوذپذیری (۲۹) و چرخه عناصر غذایی (۴۰/۱۷) در قرق بیشتر از شاهد بود، ولی تفاوت معنیداری بهلحاظ سه شاخص بین دو منطقه مشاهده نشد (۰۵/۰ p ‹ ). مدل رگرسیونی نشان داد که در قرق عوامل ناهمواری سطحی، پایداری در برابر رطوبت و طوقه گیاهان و در منطقه شاهد طوقه گیاهان، پایداری در برابر رطوبت و مقاومت خاک سطحی به تخریب، بهترتیب بیشترین سهم را در شاخصهای سلامت مرتع داشتند. بهطور کلی نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثربخشی عملیات قرق در منطقه مذکور در مقایسه با غیرقرق بود .
