TY - JOUR T1 - Infiltration change assessment in different vegetation types (Case study: Aleshtar watershed, Lorestan provience) TT - بررسی تغییرات نفوذپذیری و ارزیابی مدل‌های آن در تیپ‌های گیاهی مختلف (مطالعه موردی: حوزه آبخیز الشتر، لرستان) JF - rangelandj JO - rangelandj VL - 15 IS - 3 UR - http://rangelandsrm.ir/article-1-1068-fa.html Y1 - 2021 SP - 477 EP - 493 KW - Lorestan province KW - Astragalus KW - Double Ring Infiltrometer (DRI) KW - Soil characteristic KW - Annual grass KW - Green–Ampt model. N2 - نفوذ آب به خاک مهم­ترین منبع تامین­کننده آب برای حیات گیاهان می­باشد و نقش اساسی در کنترل آب­های سطحی و زیرزمینی دارد. هدف این تحقیق بررسی تغییرات نفوذپذیری در تیپ­های گیاهی Annual Grass-Astragalus rhodoseminus، Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata، Quercus brantii و Annual Grass مختلف و مدل­سازی نفوذپذیری آن­ها می­باشد. در این تحقیق از استوانه­های مضاعف برای اندازه­گیری نفوذ استفاده گردید. در هر تیپ گیاهی سه نمونه برداشت گردید و شاخص­های نفوذپذیری و برخی ویژگی­های خاک مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. از آزمون ANOVA برای بررسی تغییرات و از رابطه همبستگی پیرسون برای بررسی روابط نفوذ با پارامترهای خاکی استفاده شد. همچنین عملکرد مدل­های گرین-آمپت اصلاح شده، فیلیپ، کوستیاکوف، حفاظت خاک آمریکا و هورتون در برآورد نفوذپذیری مورد ارزیابی قرار گرفت و از معیارهای سنجش خطای ضریب ناش-سایتکلیف، ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب کارایی و غیره برای انتخاب بهترین مدل استفاده شد. نتایج نشان داد که از فاکتورهای خاکی مورد بررسی، تنها سیلت تفاوت معنی­دار در تیپ­های مختلف نشان داد و اگر چه میزان نفوذپذیری تفاوت معنی­داری نشان نداد ولی مقدار متوسط نفوذ در تیپ Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata برابر با cm/h 4/14، بیشترین و در تیپ Annual Grass-Astragalus rhodoseminus برابر با cm/h 25/6، کمترین مقدار بود که تفاوت 3/2 برابری را نشان می­دهد. همچنین نتایج همبستگی نشان داد که نفوذ بیشترین رابطه را با تخلخل دارد. نتایج مقایسه مدل­ها نشان داد که مدل گرین-آمپت اصلاح شده در تیپ­های Annual Grass-Astragalus rhodoseminus، Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata، Quercus brantii و Annual Grass به­ترتیب با ضریب کارایی 7/92، 5/94، 6/97 و 6/88 درصد از صحت قابل قبولی نسبت به دیگر مدل­ها برخوردار بود که می‌توان از این مدل برای کمی­سازی مقدار نفوذ و همچنین تخمین میزان رواناب در این تیپ‌های گیاهی استفاده کرد. نتایج حاکی از تغییرپذیری نفوذ در تیپ­های گیاهی مختلف مراتع می­باشد که می­بایست در مدیریت بهتر این عرصه­ها برای تغذیه سفره­های آب زیرزمینی مدنظر قرار گیرد. M3 ER -