گروه مرتع و آبخیزداری و عضو گروه پژوهشی خشکسالی و تغییر اقلیم، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند
چکیده: (2460 مشاهده)
مراتع بهعنوان یکی از منابع پایه تولیدی، جایگاه خاصی در تامین علوفه مورد نیاز دام کشور دارند. با توجه به نقش خصوصیات کیفی علوفه بر تعیین ظرفیت چرای مرتع، هدف از تحقیق حاضر، ارائه مقادیر ارزش غذایی گونههای گیاهی غالب مراتع کجه و چاهنو شهرستان فردوس شامل علف استپی (Stipa barbata)، بهمن (Stipa capensis)، زول (Eryngium billardieri)، درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss) و قیچ (Zygophyllum atriplicoides) میباشد. بدین منظور در هر تیپ گیاهی، سه توده معرف در نظر گرفته شد و در داخل آنها از 10 پایه گیاهی مرتبط با هر یک از گونهها، در مرحله گلدهی نمونهبرداری انجام شد. سپس درصد پروتئین خام (CP)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (NDF)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD) و مقدار انرژی متابولیسمی (ME) گونهها و مقادیر عناصر معدنی شامل سدیم، کلسیم، منیزیم و پتاسیم آنها، توسط روشهای مرسوم آزمایشگاهی اندازهگیری شد. به منظور مقایسه ارزش غذایی گونههای گیاهی با یکدیگر از آزمون تجزیه واریانس (ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین درصد پروتئین خام و مقادیر سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در گونههای گیاهی اختلاف معنیداری وجود دارد (01/0≥ p). درصد پروتئین خام و درصد ADF و مقدار انرژی متابولیسمی تمامی گونههای گیاهی بیشتر از مقدار تقریبی سطح بحرانی آن برای تامین نیاز روزانه یک واحد دامی در حالت نگهداری است. درمنه کوهی دارای بیشترین درصد کلسیم (5/2 درصد) و منیزیم (88/0 درصد) و قیچ، دارای بیشترین درصد پروتئین خام (64/18 درصد) و پتاسیم (03/1 درصد) است. از اینرو در بین گونههای موجود در ترکیب گیاهی مراتع مورد پژوهش، قیچ بیشترین ارزش غذایی را دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/2/27 | پذیرش: 1400/6/14 | انتشار: 1400/10/10