دوره 15، شماره 2 - ( 5-1400 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 213-195 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghafari S, Ghorbani A, Moameri M, Mostafazadeh R, Bidar Lord M, Kake Mami A. Habitat potential modeling of Thymus kotschyanus Boiss. & Hohen. in the northern of Ardabil Province rangelands. مرتع 2021; 15 (2) :195-213
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-1032-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-1032-fa.html
غفاری سحر، قربانی اردوان، معمری مهدی، مصطفی‌زاده رئوف، بیدار لرد محمود، کاکه ممی آزاد. مدل‌سازی رویشگاه بالقوه گونه Thymus kotschyanus Boiss. & Hohen. در مراتع نیمه شمالی استان اردبیل. مرتع. 1400; 15 (2) :195-213
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی و عضو پژوهشکده مدیریت آب، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
چکیده: (2519 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارایی روش‌های انتروپی حداکثر و رگرسیون لجستیک در مدل‌سازی رویشگاه بالقوه گونهThymus kotschyanus و تعیین عوامل مؤثر بر حضور گونه در مراتع نیمه شمالی استان اردبیل انجام شد. 28 سایت انتخاب و در هر سایت 3 ترانسکت و در طول هر ترانسکت 100 متری 10 پلات یک مترمربعی برای نمونه‌برداری استفاده شد. برای نمونه‌برداری از خاک هر سایت، 9 پروفیل حفر و از دو عمق 15-0 و 30-15 سانتی‌متری نمونه‌برداری شد. اطلاعات مربوط به خصوصیات خاک با استفاده از روش زمین‌آمار، اطلاعات توپوگرافی از مدل رقومی ارتفاع، اطلاعات اقلیمی با استفاده از داده‌های هواشناسی منطقه و سنجه‌های سیمای سرزمین به کمک نقشه کاربری تهیه شد. نقش عوامل محیطی در پراکنش گونه در روش انتروپی حداکثر با استفاده از روش جک‌نایف و منحنی پاسخ بررسی شد. برای ارزیابی مدل رگرسیون لجستیک از آزمون نیکویی برازش هوسمر- لمشاو و سطح زیر منحنی ROC استفاده شد. سپس نقشه‌های پیش‌بینی رویشگاه گونه براساس روش‌های انتروپی حداکثر و رگرسیون لجستیک ترسیم و شاخص کاپا برای ارزیابی میزان تطابق نقشه‌های پیش‌بینی با نقشه واقعی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس مدل رگرسیون لجستیک، پتاسیم عمق دوم و شاخص تجمع با همبستگی منفی و شیب و خاک لخت با همبستگی مثبت و براساس روش انتروپی حداکثر، متغیرهای رس عمق اول، تغییرات ضریب اندازه لکه و شیب شیب موثرترین عوامل در حضور گونه در منطقه هستند. گونه T. kotschyanus خاک‌هایی با بافت سبک (رس کمتر از 15 درصد)، پتاسیم (کمتر از 18 میلی اکی والان در لیتر)، سیلت (کمتر از 20 درصد)، مناطق مرتفع (900 تا 2700 متر) و شیب (35 تا 55 درصد) را ترجیح می‌دهد. بر اساس مقادیر ضریب کاپای محاسبه شده، مدل رگرسیون لجستیک پراکنش رویشگاه گونۀ مورد مطالعه را در سطح خوب (64/0) و روش انتروپی حداکثر در سطح متوسط (42/0) برآورد کرده است. نتایج نشان می‌دهد که روش رگرسیون لجستیک در برآورد دامنه پراکنش گونه از صحت بیشتری برخوردار است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
