دوره 15، شماره 3 - ( 8-1400 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 493-477 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hassaanvand S, Sepahvand A, Tarnian F, Sihak P. Infiltration change assessment in different vegetation types (Case study: Aleshtar watershed, Lorestan provience). مرتع 2021; 15 (3) :477-493
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-1068-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-1068-fa.html
حسنوند شکوفه، سپه‌وند علیرضا، ترنیان فرج اله، سیهاک پروین. بررسی تغییرات نفوذپذیری و ارزیابی مدلهای آن در تیپهای گیاهی مختلف (مطالعه موردی: حوزه آبخیز الشتر، لرستان). مرتع. 1400; 15 (3) :477-493
گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد
چکیده: (2813 مشاهده)
نفوذ آب به خاک مهمترین منبع تامینکننده آب برای حیات گیاهان میباشد و نقش اساسی در کنترل آبهای سطحی و زیرزمینی دارد. هدف این تحقیق بررسی تغییرات نفوذپذیری در تیپهای گیاهی Annual Grass-Astragalus rhodoseminus، Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata، Quercus brantii و Annual Grass مختلف و مدلسازی نفوذپذیری آنها میباشد. در این تحقیق از استوانههای مضاعف برای اندازهگیری نفوذ استفاده گردید. در هر تیپ گیاهی سه نمونه برداشت گردید و شاخصهای نفوذپذیری و برخی ویژگیهای خاک مورد اندازهگیری قرار گرفت. از آزمون ANOVA برای بررسی تغییرات و از رابطه همبستگی پیرسون برای بررسی روابط نفوذ با پارامترهای خاکی استفاده شد. همچنین عملکرد مدلهای گرین-آمپت اصلاح شده، فیلیپ، کوستیاکوف، حفاظت خاک آمریکا و هورتون در برآورد نفوذپذیری مورد ارزیابی قرار گرفت و از معیارهای سنجش خطای ضریب ناش-سایتکلیف، ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب کارایی و غیره برای انتخاب بهترین مدل استفاده شد. نتایج نشان داد که از فاکتورهای خاکی مورد بررسی، تنها سیلت تفاوت معنیدار در تیپهای مختلف نشان داد و اگر چه میزان نفوذپذیری تفاوت معنیداری نشان نداد ولی مقدار متوسط نفوذ در تیپ Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata برابر با cm/h 4/14، بیشترین و در تیپ Annual Grass-Astragalus rhodoseminus برابر با cm/h 25/6، کمترین مقدار بود که تفاوت 3/2 برابری را نشان میدهد. همچنین نتایج همبستگی نشان داد که نفوذ بیشترین رابطه را با تخلخل دارد. نتایج مقایسه مدلها نشان داد که مدل گرین-آمپت اصلاح شده در تیپهای Annual Grass-Astragalus rhodoseminus، Astragalus ecbatanus-Euphorbia denticulata، Quercus brantii و Annual Grass بهترتیب با ضریب کارایی 7/92، 5/94، 6/97 و 6/88 درصد از صحت قابل قبولی نسبت به دیگر مدلها برخوردار بود که می‌توان از این مدل برای کمیسازی مقدار نفوذ و همچنین تخمین میزان رواناب در این تیپهای گیاهی استفاده کرد. نتایج حاکی از تغییرپذیری نفوذ در تیپهای گیاهی مختلف مراتع میباشد که میبایست در مدیریت بهتر این عرصهها برای تغذیه سفرههای آب زیرزمینی مدنظر قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
