مــــرتــــع

به­منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد دو گونه یونجه (Medicago sativa L.) و علف پشمکی (Bromus tomentellus Boiss.)، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی اداره منابع طبیعی فریدون‌شهر استان اصفهان در سال 1391 در قالب فاکتوریل و بر پایه طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل کشت گونه‌های یونجه و علف پشمکی به­صورت خالص و مخلوط، تراکم در سه سطح کم (4 ردیف)، متوسط (8 ردیف) و زیاد (16 ردیف) و تاریخ کاشت پاییزه و بهاره بود. نتایج نشان داد که کشت پاییزه و بهاره علف پشمکی و کشت بهاره یونجه موفقیت­آمیز است. عملکرد دو گونه در کشت مخلوط، دارای افزایش معنی‌داری نسبت به کشت خالص بود. بررسی عملکرد به­ازاء ردیف، نشان داد که عملکرد یک ردیف از گونه‌ها، در تراکم 8 ردیفی بالاترین عملکرد است. همچنین تولید به­ازاء ردیف در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص در هر دو گونه یونجه و علف پشمکی بیشتر است. در تیمارهای کشت مخلوط، شاخص نسبت برابری زمین (LER) در تراکم‌های 8 و 16­تایی بیشتر از یک به‌دست آمد که نشان‌دهنده کارایی بیشتر استفاده از زمین در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص است. با توجه به نتایج این تحقیق، کشت مخلوط یونجه و علف پشمکی در بهار با تراکم 8 تایی و فاصله ردیف 30 سانتی‌متری در دیم‌زارهای کم‌بازده شهرستان فریدون‌شهر و مناطق مشابه توصیه می‌گردد.