علم ارزیابی مرتع بهعنوان یک مفهوم جامع دائماً در حال تغییر میباشد و روشهای تعیین آن در حال تکامل است. اخیراً مفهوم وضعیت اکولوژیکی بهوسیله بسیاری از محققان بهعنوان پایههای ارزیابی و انوانتری مرتع مطرح شده است. در این بین، بررسی کیفی سلامت مرتع، ابزار مناسبی را برای مدیران و متخصصان ارزیابی فنی مرتع فراهم میسازد. بنابراین، در این مطالعه کارایی روش سلامت مرتع مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این روش، از 17 شاخص برای ارزیابی سه ویژگی اکوسیستم (پایداری خاک و رویشگاه، توابع هیدرولوژیک و سلامت موجودات زنده) استفاده میگردد. بههمین منظور، سه منطقه با مجموع مساحت 1/1464 هکتار شامل قرق کوتاه مدت (چرای متعادل)، طولانی مدت (قرق 5 ساله و منطقه مرجع) و چرای سنگین (حدود 3 برابر ظرفیت چرا) در منطقه گودجاشیری سپیدان استان فارس انتخاب شدند. نتایج نشان داد که در رویشگاه چرای سبک، پایداری خاک و رویشگاه و عملکرد هیدرولوژیک در طبقه متعادل و سلامت موجودات زنده در طبقه نسبتاً حاد قرار دارد. درحالی که در رویشگاه چرای سنگین ویژگیهای مورد مطالعه در مقایسه با منطقه مرجع در محدوده در خطر (طبقه حاد و یا بالاتر از آن ) قرار دارند. همچنین شاخصهای گیاهان مهاجم، مرگ و میرگیاهان، گروه های ساختاری و عملکردی و شاخصهای مربوط به فشردگی و پایداری خاک جزو تاثیرگذارترین شاخصها در منطقه شناسایی شدند. بررسی تحقیقات مشابه نشان میدهد که در رویشگاههای مختلف با توجه به شرایط اکولوژیکی، خاک، اقلیم و هیدرولوژی تفاوتهایی از نظر برخی از فاکتورها وجود دارد. اما در غالب آنها وجود گیاهان مهاجم و درصد آنها، پارامترهای خاک مانند درصد خاک لخت و پایداری آن و تنوع گونهها و گروههای ساختاری-عملکردی در ارزیابی سلامت مرتع مهم معرفی نمودهاند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |