برای مدیریت مناسب مراتع، آگاهی از ترکیبات شیمیایی گونههای مرتعی که متأثر از عوامل مختلف است، ضروری میباشد. هدف این تحقیق بررسی اثر نوع گونه و مراحل مختلف فنولوژی بر روی مقادیر ترکیبات شیمیایی پنج گونه مرتعی بود. گونهها شامل سه گونه گندمی (Poa alpine، Dactylis glomerata و Bromus persicus) و گونه بوتهای (Onobrychis cornota) و گونه فورب (Thymus vulgari) میباشند. نمونهها از مراتع ییلاقی رامیان جمعآوری، سپس خشک و در مرحله بعد آسیاب و در آزمایشگاه تجزیه شد. نتایج نشان داد که پروتئین خام، دیواره سلولی منهای همیسلولز، انرژی متابولیسمی و هضمپذیری ماده خشک در مراحل مختلف فنولوژی دارای اختلاف معنیداری بوده و همچنین این ترکیبات در گونههای مختلف دارای اختلاف معنیدار بودند. برای همۀ گونه با رشد و رسیدن به مرحله بذردهی مقدار پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و هضمپذیری ماده خشک کاهش و مقدار دیواره سلولی منهای همیسلولز، افزایش یافت. در بین گونهها، Onobrychis cornota دارای حداکثر مقدار پروتئین خام (3/24)، انرژی متابولیسمی (1/10) و هضمپذیری ماده خشک (0/69) و گونه Dactylis glomerata دارای حداقل پروتئین خام (2/13)، انرژی متابولیسمی (4/9) و هضمپذیری ماده خشک (4/62) بود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |