چکیده: (735 مشاهده)
استفاده از ظرفیت پرواربندی یکی از راه حل‌های کاهش فشار بر مراتع و کاهش تعداد دام مازاد بر مراتع میباشد. هدف از این پژوهش تعیین عوامل موثر بر پذیرش پرواربندی توسط مرتعداران منطقه کیاسر می باشد. مطالعه حاضر جز تحقیقات پیمایشی بوده که با استفاده از تکمیل پرسشنامه از بهرهبرداران در سال 1397 صورت گرفت. با بهرهگیری از فرمول کوکران، از میان 750 بهره بردار در منطقه مورد مطالعه، 85 نمونه به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند.. متغیرهای اصلی استخراج و پرسشنامه نهایی به روش نمونهگیری تصادفی در منطقه مورد مطالعه تکمیل شد. در این تحقیق به منظور بررسی عوامل موثر بر پذیرش/عدم پذیرش پرواربندی توسط مرتعداران مراتع از الگوهای اقتصاد سنجی مدل لاجیت استفاده شد. پارامتر های الگوی لاجیت به روش حداکثر راستنمایی با استفاده از نرم افزارهای Shazam براورد گردید. براساس نتایج حدود 40 درصد مرتعداران از پرواربندی استقبال کرده‌اند و حاضر بودند واحد دامداری خود را به پرواربندی تبدیل نمایند و متغیرهای تحصیلات فرزند، نوع بهره‌برداری، مساحت مرتع، داشتن پروانه چرا، استفاده از پسچر مزارع، مدت تغذیه دستی، شغل جانبی، اطلاع از مزایای پرواربندی و داشتن سطح مرتع کافی برای دامداری از لحاظ آماری معنی‌دار و از عوامل تاثیر گذار در پذیرش نظام پروابندی توسط مرتعداران منطقه می‌باشند. با توجه به نتایج تحقیق، کشت گیاهان علوفه‌ای در زمین‌های زراعی و دیمزارها، افزایش آگاهی مرتعداران در مورد مزایای پرواربندی و خسارات دامداری سنتی بر مرتع از طریق برگزاری دوره‌های ترویجی-آموزشی، ترغیب مرتعداران غیر ذیحق، مهاجر و بدون پروانه چرا به پرواربندی مراتع در کنار حمایت ارگان‌های مرتبط با ارائه تسهیلات کم بهره، از راهکارهای عملیاتی و علمی برای ترغیب دامداران به پرواربندی در منطقه میباشد.
واژه‌های کلیدی: پرواربندی گوسفند، اقتصاد سنجی، مدل لاجیت، مرتعداران، سیستم سنتی مرتعداری و شهرستان کیاسر.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
