مدلهای توزیع فراوانی گونهای از جمله ابزارهای مناسب برای تعیین ساختار جوامع گیاهی هستند. با توجه به وجود ارتباط متقابل بین فراوانی نسبی و میزان فضای اشغالشده از آشیان اکولوژیک در یک جامعه، لزوم استفاده از مدلهایی که علاوه بر فراوانی به نحوه تقسیمشدن آشیان اکولوژیک بین گونهها توجه دارند، ضروری است. مدلهای تقسیم آشیان اکولوژیک با این فرض که فراوانی گونهها، نسبتی از منابع (آشیان اکولوژیک) است که با ورود یک گونه به آن جامعه به آن گونه اختصاص مییابد، ارائه گردیدهاند. بنابراین هدف از این تحقیق بهکارگیری مدلهای مختلف فراوانی گونهای تقسیمآشیان اکولوژیک (زوال چیرگی، شکست مکآرتور، شکست تصادفی، شکست توانی، جورسازی تصادفی و چیرگی پیشدست) در مناطق اقلیمی مختلف (کوههای مرتفع، استپ سرد و نیمهاستپ) در استان چهارمحال و بختیاری است (در هر منطقه دو سایت). دادههای پوششگیاهی در هر سایت با استفاده از 60 پلات یک مترمربعی در طول 6 ترانسکت 100 متری برداشت شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها در نرمافزار R و با استفاده از بسته "nicheApport" و بر اساس آزمون مونت-کارلو انجام گردید. نتایج نشان داد که دو مدل شکست مکآرتو و شکست توانی دارای بیشترین تطابق (بر اساس میانگین و واریانس) با مناطق مورد مطالعه بودند بطوری که مدل شکست مکآرتو با پنج سایت از شش سایت مطابق داشت در حالی که مدل شکست توانی فقط با دو سایت دارای همخوانی بود. تطابق مدل الگوی فراوانی گونهای مناطق مورد مطالعه با مدل شکست مکآرتور نشان دهنده یکنواختی بالای این مناطق است. نتایج این تحقیق آشکار ساخت مدلهای آشیان اکولوژیک میتوانند بهعنوان ابزاری مناسب در تعیین ساختار و الگوهای جوامع گیاهی در اقلیمهای کوههای مرتفع و استپ سرد مورد استفاده قرار بگیرند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |