دوره 14، شماره 4 - ( 10-1399 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 653-643 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahadori F, Dehdari S, Noedoost F. Presence of opportunistic plant species in Bidzard rangeland of Behbahan using multivariate modeling approach. مرتع 2020; 14 (4) :643-653
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-961-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-961-fa.html
بهادری فاطمه، دهداری سمیه، نوعدوست فریبا. اولویت‌بندی خطر چند گونه گیاهی فرصتطلب در مرتع بیدزرد شهرستان بهبهان با استفاده از رویکرد مدلسازی چندمتغیره. مرتع. 1399; 14 (4) :643-653
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان، بهبهان
چکیده: (3143 مشاهده)
این تحقیق به منظور شناسایی و تحلیل اثرات برخی از گیاهان مهاجم بر اکوسیستمهای مرتعی انجام گرفت. گیاه مهاجم و فرصتطلب گونهای بومی یا غیربومی است که با ورود خود به یک منطقه قلمرو خود را گسترش داده و تنوع زیستی را تهدید کند و پیامدهای نامطلوب اقتصادی و محیطی را به همراه داشته باشد. به منظور مدلسازی تحلیل خطر گیاهان مهاجم از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. عوامل مورد استفاده شامل 3 معیار اصلی و 8 زیرمعیار و 5 گزینه بود. معیارهای اصلی شامل معیارهای اثرات، تهاجم و پتانسیل گسترش گیاهان مهاجم بود که درمورد گونههای مورد مطالعه تحلیل شد. برای وزندهی به معیارها و گزینهها با فرایند تحلیل سلسله مراتبی از مقیاس زبانی برای بیان درجه اهمیت عوامل و نتایج ارزیابی پرسشنامههای توزیع شده بین کارشناسان مرتع استفاده شد. سپس نسبت سازگاری هر معیار برای بررسی صحت وزن معیارها با استفاده از نرم‌افزار Expert Choice محاسبه شد. نتایج نشان داد که گونههای گیاهی بهمن (Stipa capensis Thunb.)، شکرتیغال (Echinops dichrous Boiss. & Hausskn.)، خارشتر(Alhagi mannifera Desv.)، اسپند (Peganum harmala L.) و گلرنگ وحشی (Carthamus lanatus L.) به ترتیب اثرات تخریبی بیشتری داشتند. نتایج این مطالعه میتواند در راستای هدفگذاری جهت کنترل گیاهان مهاجم در اکوسیستمهای مرتعی توسط اداره کل منابع طبیعی استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
