این پژوهش با هدف ارزیابی توانایی روش رگرسیون لوجستیک در مشخص­کردن شرایط محیطی مؤثر در حضور گونه­های گیاهی و شناسایی مناطق مناسب برای استقرار این گونه­ها انجام شد. بعد از مشخص­­کردن واحدهای همگن بوم­شناختی در هر رویشگاه، با استفاده از نقشه‌های شیب، جهت، ارتفاع و زمین­شناسی با مقیاس 1:25000، نمونه­برداری از پوشش گیاهی به­روش تصادفی - سیستماتیک از طریق پلات‌گذاری در امتداد 4 ترانسکت 200 و1000 متری به صورت عمود بر هم انجام شد. سطح پلات‌ها با توجه به نوع گونه‌های موجود، به­روش سطح حداقل بین 2 تا 25 متر­مربع و تعداد آن­ها با توجه به تغییرات پوشش گیاهی و روش آماری 60 پلات تعیین شد. برای نمونه­برداری از خاک نیز در هر رویشگاه، هشت پروفیل حفر و از دو عمق 30-0 و80-30 سانتی­متری نمونه گرفته شد. نقشه­های پیش­بینی رویشگاه گونه­های گیاهی با استفاده از مدل­های پیش­بینی حاصل و عوامل موجود در آن­ها تهیه شد. بعد از تعیین آستانه بهینه حضور، میزان تطابق نقشه­های طبقه­بندی­شده با نقشه­های واقعی پوشش، با استفاده از ضریب کاپا و آماره واقعی عملکرد اندازه­گیری شد. بر اساس مدل­های حاصل، نوع سازند زمین‌شناسی، درصد سنگریزه، بافت خاک، اسیدیته و آهک بیشترین نقش را در پراکنش جوامع گیاهی مورد مطالعه دارند. بر اساس نتایج حاصل، میزان تطابق نقشه­های پیش­بینی حاصل از مدل‌ها با نقشه واقعی برای رویشگاه­Amygdalus scoparia ، عالی؛ برای رویشگاه­های Scariola orientalis-Stipa barbata  وPteropyrum olivieri- Stipa barbata ، خوب و برای رویشگاه Artemisia aucheri–Astragalus glaucacanthus، متوسط ارزیابی شد. بر اساس این نتایچ، روش گرسیون لوجستیک برای رویشگاه گونه­ Amygdalus scoparia که دارای شرایط رویشگاهی منحصر به فردی است، مدل پیش­بینی با دقّت بالاتری را ارائه داد. برای سایر رویشگاه­های مورد بررسی، به­دلیل دامنه بوم­شناختی گسترده آنها، دقّت مدل‌های پیش‌بینی به­دست آمده پایین­تر بود.