دوره 14، شماره 3 - ( 8-1399 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 538-526 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Teimoori Asl S, Naghipoor A, Ashrafzadeh M, Heydarian M. Predicting the impact of climate change on potential habitats of Stipa hohenackeriana Trin & Rupr in Central Zagros. مرتع 2020; 14 (3) :526-538
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-935-fa.html
URL: http://rangelandsrm.ir/article-1-935-fa.html
طیموری اصل سیما، نقی‌پور برج علی‌اصغر، اشرف‌زاده محمدرضا، حیدریان مریم. پیش‌بینی اثر تغییر اقلیم بر رویشگاه بالقوه استپی بیابانی (Stipa hohenackeriana Trin & Rupr) در زاگرس مرکزی. مرتع. 1399; 14 (3) :526-538
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
چکیده: (3220 مشاهده)
گونه گیاهی استپی بیابانی (Stipa hohenackeriana) از نظر تولید علوفه و حفاظت خاک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مطالعه، اثر تغییر اقلیم آینده بر پراکنش جغرافیایی این گونه در استان چهارمحال و بختیاری واقع در منطقه زاگرس مرکزی پیش‌بینی شده است. به این منظور، تعداد 122 داده حضور گونه با استفاده از سیستم موقعیت‌یاب جهانی (GPS) ثبت شد و همراه با 9 متغیر محیطی شامل متغیرهای زیست اقلیمی، فیزیوگرافی و پوشش/کاربری سرزمین در مدل‌سازی مورد استفاده قرار گرفتند. رویکرد مدل‌سازی اجماعی شامل مدل‌بی‌نظمی بیشینه، شبکه عصبی مصنوعی، روش افزایشی تعمیم‌یافته، مدل خطی تعمیم‌یافته، تحلیل ممیزی انعطاف‌پذیر، جنگل تصادفی و رگرسیون چند متغیره تطبیقی استفاده شد. پیش‌بینی آینده برای سال‌های 2050 و 2070 و بر اساس چهار سناریوی افزایش گازهای گلخانه‌ایRCP2.6 ،RCP4.5 ،RCP6 و RCP8.5 و مدل گردش عمومی MRI-CGCM3 انجام شد. یافته‌ها نشان داد که حدود 37/22 درصد از محدوده مورد مطالعه در شرایط اقلیمی امروزی به عنوان رویشگاه‌های مطلوب گونه استپی بیابانی شناسایی شد. موثرترین متغیرها در مطلوبیت رویشگاه گونه مورد مطالعه، به ترتیب میانگین دمای پربارش‌ترین فصل سال، تغییرات فصلی بارندگی و شاخص هم‌دمایی بودند. پیش‌بینی می‌شود که به واسطه تغییر اقلیم، به ترتیب کمترین و بیشترین سطح رویشگاه نامناسب شده در حدود 72/18 درصد (RCP2.6) در سال 2050 تا 87/42 درصد (RCP8.5) در سال 2070 خواهد بود. مدل جنگل تصادفی به عنوان قابل‌اعتمادترین مدل، در بین هفت مدل مورد بررسی تعیین شد. مناطق تعیین شده به عنوان رویشگاه مناسب در این مطالعه می‌تواند برای معرفی مجدد و استقرار استپی بیابانی مورد توجه قرار گیرند.
واژه‌های کلیدی: تغییر اقلیم، چهارمحال و بختیاری، مدل‌سازی پراکنش گونه‌ای، مدل جنگل تصادفی، Biomod2، مدل‌سازی اجماعی.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
