دانشگاه کاشان
چکیده: (1609 مشاهده)
تولید ناخالص اولیه (GPP) یکی از فاکتورهای بسیار مهم در چرخه کربن اکوسیستمهای خشکی است. با افزایش گرمایش جهانی، فراوانی وقوع خشکسالی و پاسخ منحصر به فرد پوششهای گیاهی مختلف منطقهای به این تغییرات، ضروری است که ارتباط بین دادههای اقلیمی و تولید ناخالص اولیه اکوسیستم در مناطق خشک، شناسایی و کمیسازی شود. در این تحقیق پاسخ تولید ناخالص اولیه اکوسیستم منطقه بردخون واقع در جنوب غرب ایران به خشکسالی، در طول فصل رشد (نوامبر - آوریل) با استفاده از شاخص SPI و مدل[1]BGC-MAN برای دوره 2000 تا 2015 مورد آنالیز قرار گرفت. به این منظور بعد از مشخصکردن الگوی زمانی و مکانی تولید ناخالص اولیه و خشکسالی در منطقه، ارتباط بین GPP و SPI با استفاده از ضریب همبستگی (R)، مشخص گردید. اعتبارسنجی این مدل با استفاده از محصول GPP مودیس با فاصله زمانی 16 روزه(MOD13A3) در بازه زمانی مشابه با خشکسالی انجام شد. ضریب همبستگی بین GPP شبیهسازی شده با GPP برآورد شده از تصاویر ماهواره مودیس در مقیاس فصلی معنیدار (05/0 ,P<14/0 R2=) بود. علاوه بر این، نتایج نشان داد که پاسخ انواع فرم رویشی گیاهان به خشکسالی در طول فصل رشد، متفاوت هست. بطوریکه در شرایط یکسان خشکسالی، پوشش گیاهی علفی بیشترین همبستگی را در میانه فصل رشد (ژانویه و فوریه) (29/0 R=) نشان داد در حالیکه بیشترین همبستگی برای پوشش گیاهی بوتهای در ماههای انتهای فصل رشد (مارس و آوریل) (28/0 R=) بدست آمد که این امر حاکی از حساسیت متفاوت آنها به کمبود آب در مرحله رشد دارد. نتایج اشاره به این دارند که مدلسازی اکوسیستمی، میتواند یک روش جایگزین در برآورد تولید اکوسیستم باشد و پتانسیل شبیهسازی در منطقه خشک را دارد، هر چند کارائی مدل پیشنهادی باید در مناطق دیگر مورد ارزیابی قرار گیرد.
[1] - Bio-Geo-Chemistry Management Model
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
